Έρως όπως Ύδωρ

Ανάμνηση διάλεξες να κάνεις το Παρόν
γεγονός σε Χρόνο Παρελθόν-τα
ταρριχεύεις τα αισθήματα
για να τα διατηρήσεις στη ζωή
αλλά Ζωή δίχως σκιρτήματα
σπασμούς ερωτικούς
Αθανασία δεν είναι
μα Λήθη νεκρική
γεμάτη Ανεκπλήρωτα
σα λίστα με αδικήματα
παραγραφέντα ... και ταφέντα

Έρωτα το Ανεκπλήρωτο βαφτίζεις
σε μια Ζωή παρελθούσα να το διατηρήσεις
εντός σου το Υπέρτατο να κρατήσεις
με οικονομία για να συντηρήσεις
τον Έρωτα, να μην ξοδευτεί

μα το Υπέρτατο βιώνεται
κι από το "ξόδεμα" αναπαράγεται
ορμητικότητα χειμάρρου του πρέπει
σταγόνες λειψυδρίας δεν το συντηρούν
σαν το τελευταίο φλασκί νερού
που στην έρημο μαζί σου έχεις
κι όταν αυτό τελειώσει ξέρεις
πως μέρες μετρημένες
στην άνυδρη έκταση έχεις

με έργα αντιπλημμυρικά
και κανάλια αρδευτικά
δεν το τιθασσεύεις
προς κατευθύνσεις χωρίς ζημιά
να το εκτρέψεις

τη Δύναμή του να σου δείξει
το αφήνεις
φράγματα κι εμπόδια
δεν του στήνεις

οιμέ τι πλάνη οικτρή
τη Δύναμη του Νερού ν' αποτρέψεις
τα Πάντα εντός σου αφήνεις
να κατακλύσει, να σκεπάσει
να πλημμυρίσει

κι απ' τη λάσπη σου αυτή
το Σύμπαν άσε
την Κοσμική εμπειρία να μεταφέρει
στους μελλοντικούς απέλπιδες
του κόσμου τούτου....