Τω αγνώστω εαυτώ

Οι μέρες είναι άδειες
Οι νύχτες χωρίς νόημα
δεν λέω "σ' αγαπώ"
ενώ το εννοώ

Γιατί το ένα μου Εγώ
ντρέπεται να δει
το άλλο που τολμά
το πρώτο να αγνοεί

Τι παγίδα είν' αυτή
που δεν αφήνει την ψυχή
ειλικρινά να εκφραστεί
γι' αυτό που την δονεί

Γιατί όταν δεν είσ' εδώ
να θέλω να σε δω
- νά 'σαι εδω
σα να μην πρόκειται ποτέ
πια να σε ξαναδώ

Το μέσα μου θολό και μπερδεμένο
το αίσθημα να εκφραστεί μπλεγμένο
κι εσύ μέσα σου να λες
"θα περιμένω, θα περιμένω"

Γιατί ο δρόμος να μακραίνει
όταν το τέλος φαίνεται κοντά
αφού η ένταση για πάντα
μπορεί πιο ζωντανή να μένει

(Νοέμβρης 2002)

No comments: